- kesâfet
- (A.)[ ﺖﻓﺎﺜﮐ ]1. yoğunluk.2. çokluk.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
kesafet — is., esk., Ar. keṣāfet 1) Çokluk, sıklık 2) Yoğunluk Dağ, bütün kesafeti ve bütün heybetiyle benim üstüme yürüyor gibiydi. Y. K. Karaosmanoğlu 3) Saydam olmama durumu, bulanıklık Birleşik Sözler nüfus kesafeti … Çağatay Osmanlı Sözlük
KESAFET — Bulanıklık. Kir. Açık veya berrak olmamak. * Kalınlık, yoğunluk, kesiflik, koyuluk. Şeffaf olmamak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
KESAFET-İ NÜFUS — Nüfus çokluğu, nüfus yoğunluğu, nüfus kalabalığı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜKESSİF — (Kesâfet. den) Koyulaştıran, kesif hâle getiren … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜTEKÂSİF — (Kesafet. den) Sıklaşmış, koyulaşmış, yoğunlaşmış. Sıklaşan, yoğunlaşan, koyulaşan, tekâsüf eden … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MİKSEFE — (Kesâfet. den) İçine elektrik enerjisi yığılan âlet. (Kondansatör … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TEKSİF — (Kesâfet. den) Sıklaştırma, koyulaştırma, yığma, toplama … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
yoğunluk — is., ğu 1) Yoğun olma durumu 2) Yoğun bir maddenin özelliği, kesafet Sisin yoğunluğu. 3) fiz. Bir cismin birim hacminin kütlesi Demirin yoğunluğu 7,8 dir. Birleşik Sözler yoğunlukölçer nüfus yoğunluğu … Çağatay Osmanlı Sözlük